Rozdział 5

Siemanko! Zapraszam do czytania i komentowania! Zachęcam również do zaobserwowania! Mam nadzieję że rozdział się spodoba! Przepraszam za jakiekolwiek pojawiające się błędy! <3 

-Taka troskliwa mamusia z ciebie no nie wierzę! Martwi się o mnie!- powiedziałam z ironią .  Jak ona mnie drażni!

-Przecież wiesz, że zawsze się o ciebie martwiłam! Jestem twoją mamą! A ty jesteś moją córeczką!- broniła się.

-Może i nią byłam ale kiedyś, jak byłam mała. Od jakiś trzech lat nie obchodzą cię moje uczucia. Mogłaś spokojnie patrzeć kiedy płakałam całymi dniami i nocami bo straciłam jedynego przyjaciela jakiego kiedykolwiek miałam. Ty ośmielasz się nazywać moją matką?!- mówiłam z niedowierzaniem. Tak kobieta zawiodła mnie najbardziej na świecie. Już się nie odezwała więc poszłam do pokoju Sophie.

-Cześć- powiedziałam do siostry leżącej na łóżku.

-Hej- powiedziała uśmiechnięta. Położyłam się koło niej.

-Z kim piszesz?- zapytałam spoglądając na jej telefon. Dobrze że przynajmniej ona ma dobry humor.

-Z Harrym- odparła uśmiechając się zadziornie.

-Czy ja o czymś nie wiem?- spytałam So.- Między wami coś jest?- dopytywałam się.

-Sama nie wiem.- stwierdziła.- Dobrze nam się ze sobą gada i myślę że na razie na tym zakończymy. Może się to jakoś rozwinie a może nie. Ale muszę przyznać że się bardzo zmienił od czasów jak mieszkałyśmy w Anglii, wydoroślał.

-Coś się kroi- śmiałam się- Co dzisiaj robisz?

-Właśnie rozmawiałam z Haroldem, że może spotkamy się wszyscy w centrum.

-Dobry pomysł- stwierdziłam.

-Słyszałam że prawie się utopiłaś- zaśmiała się.

-Taaak, nie ma to jak wsparcie najbliższych- zaśmiałam się.

-Oj tam, ale Niall cię wyłowił- powiedziała unosząc zabawnie brwi.

-Pomińmy fakt, że to on mnie najpierw do tej wody wrzucił- powiedziałam wywracając oczami.- Potem dręczyły chłopaka wyrzuty sumienia- stwierdziłam.- O której mamy się z nimi spotkać?- zapytałam.

-Za jakieś dwie godziny.

-To ja idę się umyć i tak dalej- oświadczyłam wychodząc z pokoju. Weszłam do toalety, wzięłam prysznic, ubrałam się i pomalowałam.  Weszłam do kuchni i zrobiłam sobie kanapki z nutellą i nalała soku. Usiadłam przy barku i spożyłam mój posiłek. Poszłam do swojego pokoju, włączyłam laptopa i zaczęłam przeglądać Internet. Weszłam na kilka stron plotkarskich. Na części z nich były zdjęcia moje i Hazzy. Weszłam w artykuł w którym spekulowano o naszym związku, co mnie bardzo rozbawiło i zaczęłam czytać komentarze. Większość z nich nie były zbyt miłe. Najczęściej wyzywały mnie od suk itp.. Było też kilka miłych np. że mamy prawo do bycia szczęśliwymi. Wyłączyłam te głupoty i weszłam jeszcze na tt, odpisałam kilku osobą i się wylogowałam. Włączyłam muzykę w słuchawkach i na jakiś czas odpłynęłam.

-Cassie idziemy- usłyszałam głos Soph gdy wyjęła mi słuchawki z uszu.

-Ok- założyłam buty, wzięłam torebkę i wyszłyśmy. Po 10 minutach doszłyśmy do umówionego miejsca. Tam czekało już całe 1D.

-Cześć- powiedziałyśmy jednocześnie uśmiechając się szczerze.

-Siemka- powiedzieli Li, Niall, Harry i Zayn.

-Witam piękne panie- powiedział Louis całując nas po kolei w dłonie.

-Te nie zapędzaj się- powiedział Liam.

-Czy ja zrobiłem coś złego?!- oburzył się Lou.

-Nie ale wiesz jak media potrafią zmanipulować- stwierdził chłopak.

-Tak dzisiaj nawet przeczytałam, że ja i Styles jesteśmy parą!- zaśmiałam się.

-No to chodź tu moja dziewczyno- powiedział i przytulając mnie do siebie.

-Dobrze mój chłopaku- zaśmiałam się.- To co robimy mój chłopku- pytałam ciągle chichocząc.

-Dobra skończcie bo naprawdę uznają was za prę- zaśmiał się Niall.

-No dobra- powiedziałam odsuwając się od loczka.

-To teraz tak na poważnie co robimy?- zapytała So.

-Proponuję żebyśmy poszli do jakiejś kawiarni- powiedział Horan.- Zjadł bym jakieś ciastko.

-A ten jak zawsze o żarciu- śmiał się mulat.

-Taka jego natura, jeszcze się nie przyzwyczaiłeś?!- powiedziała Payne. Poszliśmy tak jak powiedział Nialler do jakiejś kawiarenki. Siedzieliśmy, śmialiśmy się dopóki nie zadzwonił mój telefon.

<Rozmowa z mamą>

-Cześć córeczko- powiedziała, było słychać, że jest zestresowana.  

-Cześć- powiedziałam sucho.

-Mogła byś przyjechać do domu z Sophie i Harrym?- zapytała.

-Po co?

-Chcę wam wszystko wytłumaczyć od początku.

-Dobrze niedługo będziemy- oświadczyłam.

<Koniec rozmowy>

-Musimy się zbierać i ty- wskazałam na Hazze- idziesz z nami!

-Czemu musicie już iść?- zapytał lekko zasmucony Niall.

-Naszej mamie zabrało się na wyjaśnienia i uznała, że Stylesowi też się należą.

-No nie powiem miło by było wiedzieć dlaczego kazała nam zerwać ze sobą kontakt- oznajmił Harry.

-Dobra idziemy- powiedziała Soph.

-Pa- powiedzieliśmy i wyszliśmy z budynku. Po chwili doszliśmy do naszego mieszkania.

-Miło że jesteście- powiedziała a my usiedliśmy na kanapie.

Czekamy na wyjaśnienia- powiedziałam.

-Zacznę od tego że jeszcze przed narodzinami Cat mieszkaliśmy w Anglii, bardzo krótko bo może z miesiąc . Wtedy poznałam tam kogoś. Któregoś razu gdy Sophie była u babci przyszedł do mnie. Piliśmy i wtedy… my…my się...my się ze sobą przespaliśmy. Byłam bardzo samotna bo Robert bardzo dużo pracował, wiem nie usprawiedliwia mnie to. Dziewięć miesięcy później urodziła się Cassie- powiedziała. To oznacza że człowiek którego od zawsze uważałam za ojca tak naprawdę nim nie jest.

-No dobrze, ale co ja mam do tego?- zapytał Harry.

-Mama powiedziała ci dlaczego nie jest już z twoim ojcem?- zapytała.

-Zdradził ją- odpowiedział szybko i dopiero w tym momencie dotarła do niego prawda. Boże Harry to mój brat.